بیابان

خیرهء نگاهی به پشت آفتاب
خشکیدگی لبهائی در فریاد ثانیه ها
و صورت آفتاب سوخته ای که سوزش خون آلود پاهای ترک خورده بر روی شوره زار را فراموش میکرد
چند وقتی بود که همه می دانستند اگر دوباره گم شدم
از کدام بیابان سراغم را بگیرند
اما فردای آن شب ، همانجا ، خودم را هم گم کردم