Saturday, June 16, 2007

□ 15

و در آنجا درختی هست
و خانم درخت پسربچه ای را دوست دارد
و پسربچه هر روز به آنجا می آید
و برگ های خانم درخت را جمع می کند
و با آنها تاجی میسازد و پادشاه جنگل را بازی می کند
و یک روز ناگهان هوا تاریک شد
و صدای رعد و برق ، پسر بچه را حسابی ترساند
و پسر بچه از وحشت جیغ می کشید و به دنبال پناهگاهی می گشت
و خانم درخت آغوشش را به روی پسر بچه گشود
و خانم درخت پسر بچه را بقل گرفت تا دیگر نترسد
و ساعقه ای زد
و هر دوی آنها را در آغوش هم سوزاند
( اما اینبار هیچکدام نترسیدند )

پاورقی : جمله آخر که توی پرانتز نوشته شده دلبخواهیه. می تونین بخونینش می تونین نخونینش

2 Comments:

Anonymous Anonymous said...

belakhare ghesmate panzdahom ham oomad! montazeresh boodam! va doostesh dashtam! nazare aghideye manam ba arash movafeghe! man doos dashtam o jomleye akharo ham khoondam!:P

Saturday, June 16, 2007 10:32:00 PM  
Blogger Alireza Vazirian Sani said...

eshtebah omadi emshab... arash az 16 khoshehsh omade bood. emshab boro farda shab bia... :D

Saturday, June 16, 2007 11:56:00 PM  

Post a Comment

<< Home

 

My Photo
Name:
Location: Mashhad, Iran

Don't look back...

 

 

© Copyright October 2006 by Alireza Vazirian Sani                                    Best Resolution :  1024 X 768